|
Zakon
vjerovatnoće nam kaže da bez jednog inteligentnog upliva, 50% događaja
u svijetu bi vodilo dobru i prosperitetu čovječanstva. Gledajući
čisto mehanički, život na našoj planeti bi težio nekoj
vrsti ravnoteže, odnosno - ekvilibrijumu.
Kad
bi unosili inteligentne odluke, imajući na umu one koje bi vodile
ka dobru svih nas, onda bi najmanje 70% događaja koji bi se dešavali
bili pozitivne prirode. To znači da bi čovječanstvo
vremenom uznapredovalo do jednog egzistencijalnog stanja gdje bi nam se
dobre i pozitivne stvari u životu dešavale mnogo češće nego
negativne i loše. Ratovi i raznorazni sukobi u svijetu bili bi
rijetkost, najmanje 70% populacije imalo bi propisnu medicinsku i
socijalnu zaštitu, krov nad glavom i dovoljno zdrave hrane tako da bi
rijetko mogli čuti da je neko umro od neke bolesti ili od gladi.
Činjenice su međutim skroz drugačije. Više od 840,000,000
ljudi na Zemlji pati od gladi. To je oko 3 puta više nego što je
populacija cijele USA. Ta hronična, neprekidna glad ubija preko 8
miliona ljudi godišnje. Tri od pet ljudi koji umru od gladi su djeca
mlađa od 5 godina.
Prema
“Istorijskom Atlasu 20-tog Vijeka”, u samo zadnjih 100 godina umrlo
je
2 milijarde ljudi što od posljedica rata, tiranije ili katastrofa koje
su prouzrokovali ljudi. Kad ovu cifru podjelimo na broj umrlih u
komunističkim zemljama i one koji su umrli u kapitalističkim
zemljama, ta brojka je skoro ista, čak se može da kaže da je ona
nešto malo manja u zemljama sa komunističkim režimima, što može
da bude iznenađenje za one koji misle da je kapitalistički
sistem - prava stvar. “Po njihovim plodovima poznaćete ih”.
Kad pogledamo statistiku mortaliteta koji nije u vezi sa ratovima
i katastrofama, možemo da vidimo da je veoma teško dobiti cifre u
aktuelnim brojevima jer su statistički podaci većinom izraženi
u procentima. Stvarni broj umrlih se čini toliko užasnim, da
čovjek dobije utisak da ovakav način kalkulacije nije slučajan,
jer se time namjerno pokušava izbjeći suočavanje s činjenicama.
Jedna stvar koju sasvim sigurno znamo je ta, da su kardio-vaskularne
bolesti vodeći uzrok smrti u 31-oj od 35 zemalja, na zapadnoj
hemisferi. Najveći mortalitet zabilježen je u zemljama: USA,
Kanadi, Argentini, Čileu, Urugvaju itd. Mortalitet, kao posljedica
ovih bolesti, sada se naglo povećava i u zemljama Centralne Amerike
i Kariba, koje sve više i više potpadaju pod uticaj zapadnog
kapitalizma.
Ono
o čemu sada pričamo je jedna “tiha” statistika naše sadašnje
realnosti. Ni sada nije lako zaboraviti da je samo u Drugom Svjetskom
ratu bilo 65 miliona mrtvih, a šta da kažemo za ove brojke koje su i
danas u stalnom usponu, dok medija o svemu ovome šute, a istovremeno
nas zasipaju svakojakim glupostima i senzacionalističkim
limunadama?
Ne vjerujem da postoji čovjek danas koji se ne bi složio sa
mnom da mi svi želimo jedan bolji život za nas i našu djecu. Međutim,
mnogi danas mogu da priznaju da jednostavno nisu u stanju da sebi i
svojoj djeci obezbjede jedan normalan život. Osim malog broja onih koji
su mentalno bolesni, ne vjerujem da iko voli da vidi ljudsku patnju i
mizeriju, bolest i smrt u očajanju, u bilo kom kontekstu.
I
opet, mi moramo da se zapitamo: ako su životni uslovi stvarno toliko
gnusni za toliki broj ljudskih bića, i ako se istovremeno toliko
mnogo nas trudi, razmišlja, radi i moli za jedan bolji i humaniji
realitet, zašto ga ne možemo ostvariti?
Oni
koji su u potrazi za istinom, među kojima je veliki broj
“inteligencije”, cijelo
vrijeme su svjesni svih ovih stvari i često se pitaju: Šta je
stvarni uzrok cijele ove mizerije i patnje?
Da li je to jednostavno, samo slučaj? Da li ljudi, i samo
ljudi uzrokuju patnje drugih? Može li biti istina da je Bog dobar, ali
dopušta da se loše stvari događaju?
”Nikada
nemojte zaboraviti moć molitve,” poručuju nam sveštenici,
ili “pozitivnog razmišljanja”, kako nam kažu New Age gurui. Jedini
je problem što se čini da te molitve i pozitivno razmišljanje
nisu nimalo popravile stanje na planeti, pogotovo kad znamo da se skoro
svako ljudsko biće moli za najbolji mogući ishod.
Isus je obećao: “Ako
se dva od vas slože na zemlji u čemu mu drago, za što se uzmole,
daće im otac moj koji je na nebesima.” (Mat 18:19)
To
je obećanje. Šta god želite ili šta vam treba. Samo recite. Međutim,
lijepo vidimo da ovo jednostavno ne funkcioniše.
Preko
60 miliona ljudi je umrlo zato što Bog nije učinio ono što je
svaki od njih očekivao od njega.
C.S.
Lewis se dosta patio da objasni ovo negdje pred kraj svog života. On je
jasno primjetio da se prije Drugog Svjetskog Rata, praktično, skoro
svako ljudsko biće molilo – Isusu, Bogu Ocu, Mariji Djevici,
Alahu, Budi itd., samo da ne bude opet rata. Sjećanje na Prvi
Svjetski Rat bilo je još uvijek svježe kod ljudi. Ljudi su, sjećajući
se tog užasnog pokolja, bili jednoglasni – ne ponovilo se nikad se više!
Na kraju, poslije te najsnažnije molitve koja se u cijeloj
ljudskoj istoriji uputila sa naše planete, trećina svijeta je
ostala kompletno opustošena i 65 miliona ljudi je izginulo. To je bio
Božji odgovor na ovu molitvu. To je bio rezultat moći molitve i
“pozitivnog razmišljanja”.
RAZMISLITE MALO O TOME.
Kroz
cijelu istoriju vidimo kako se jedna grupa ljudi moli da ne bude
porobljena od druge grupe ljudi. Druga grupa se opet moli da njen
porobljivački pohod bude što uspješniji. Kad jedna grupa ljudi
potuče ili porobi drugu grupu ljudi, da li to onda znači da je
njihov Bog nadmoćan?
Šta
se onda događa sa onima koji su pripadali pobjedničkoj grupi,
kad se reinkarniraju u grupu koja je bila pobjeđena? Mi
pretpostavljamo na osnovu našeg dugogodišnjeg istraživanja da je
reinkarnacija jedna objektivna činjenica. Ovo nije nikakvo retoričko
pitanje, pogotovo od kako je objavljena knjiga Yonassan Rabbi-a, Beyond
the Ashes, 1992.g. U njoj se govori o velikom broju Jevreja koji su
umrli u nacističkim koncentracionim logorima te se kasnije
reinkarnirali kao hrišćani, takođe sugeriše da se i veliki
broj nacista kasnije reinkarnirao među Jevreje. Šta onda sa idejom
ili konceptom da je “moj
Bog jedini koji postoji”?
Mogu
da uvjerim čitaoce iz svog vlastitog iskustva dok sam radila kao
hipnoterapeut, da je svaka osoba na kojoj sam radila hipnotičku
regresiju prilikom terapije raznoraznih trauma, demonstrirala jedan niz
prošlih života u jednoj tolikoj raznovrsnosti nacionalnosti i
religioznih vjerovanja, da su prosto smiješni oni koji sada tvrde sa apsolutnom
sigurnošću da su njihova sadašnja vjerovanja jedina koja su
ispravna.
Evidentno
je da oni, koji se danas žestoko zalažu ili bore protiv neke druge
grupe ljudi, u svom idućem “krugu” inkarnacije najvjerovatnije
postati članovima upravo te grupe.
Ovdje
se nameće pitanje zašto se ljudi ne mogu sjetiti lekcija iz prošlih
života, zašto mudrost ljudske duše nije dostupna ljudskom biću?
Čovjeka
stvarno iritira kad neko pokušava da ignoriše ili umanji činjenicu
da je 6 miliona Jevreja sistematično pobijeno od strane nacističke
ratne mašinerije. Ali isto tako iritiraju i oni koji zaboravljaju da je
još i 59 miliona drugih ljudi takođe tada ubijeno.
U
istom slučaju, takođe može da se kaže i da je zbog Jevreja
mnogo više “Hrišćana” pobijeno nego iz bilo kog drugog
razloga.
Iz
te jevrejske religije – monoteizma – izrodilo se Hrišćanstvo,
ugovoreno sa navodnim Jevrejskim Bogom. Zbog ovog Jevrejskog Boga,
prisvojenog od strane Hrišćanstva, neprekidni ratovi su vođene
u Evropi, Krstaški Ratovi su prouzrokovani a onda nakon njih i
inkvizicija. Nebrojeni ljudi su pobijeni i civilizacije zatrte kao
rezultat hrišćanskih “misionarskih” napora.
Tako se na kraju može
da kaže da je Yahweh/Jehova istinski uzrok sve patnje i stradanja
čovječanstva u zadnja 4 milenijuma.
Čovječanstvo
se mora riješiti ovog užasnog stvorenja u svim njegovim oblicima i
varijacijama, od one početne, kao jevrejskog boga pa sve do one
koja se navodno ukazala Muhamedu.
(Iz
knjige: The True Quest for the Holy Grail – L.K. Jadczyk)
|
|